W sobotę 2 października 2021 r. w sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej odbyła się uroczystość święceń diakonatu siedmiu redemptorystów. Wśród nich był Patryk Reczek z Biesiadek (Gmina Gnojnik / Dekanat Czchów) .
Święceń udzielił im bp Artur Ważny. W homilii podkreślił, że diakon realizuje swoje powołanie, kiedy głosi swoim życiem Chrystusa, jest dzieckiem Bożym i nie boi się uniżenia.
– Żeby głosić Chrystusa, trzeba najpierw Go znać, mieć z nim relację, więź – podkreślał biskup.
Przypomniał, że chrześcijanin, więc i diakon, uczy się bycia dzieckiem Boga poprzez adorację, naśladowanie Jezusa, posłuszeństwo, oraz przyjmowanie napomnień.
– Jesteście zaproszeni, żeby naśladować Jezusa Sługę przez diakonię liturgii, słowa i miłości wobec najbardziej potrzebujących – mówił bp Ważny.
Po homilii biskup wyświęcił na diakonów Ireneusza Krzywonia z parafii Ryglice (diecezja tarnowska), Karola Łukaszczyka z Łazisk Rybnickich (diecezja katowicka), Grzegorza Prusia ze Stróżnej (diecezja tarnowska), Patryka Reczka z Biesiadek (diecezja tarnowska), Dominika Strychacza z Walawy (archidiecezja przemyska), Marcina Wojdana z Mrzeżyna (archidiecezja szczecińsko-kamieńska) i Norberta Żuklińskiego z par. MB Pocieszenia we Wrocławiu (archidiecezja wrocławska).
– Za nami już śluby wieczyste, które przyjęliśmy 15 sierpnia. Przez diakonat jesteśmy coraz bliżej kapłaństwa i pracy duszpasterskiej w Polsce lub za granicą, albo też na misjach. Teraz jest jeszcze czas na dokończenie studiów i jak najlepsze duchowe przygotowanie się do święceń kapłańskich – mówi dk. Grzegor z Pruś ze Stróżnej.
Galeria zdjęć / Tarnowski Gość Niedzielny <==
Czym jest diakonat?
Diakonat swoimi początkami sięga czasów apostolskich. O święceniach pierwszych diakonów czytamy już w Dziejach Apostolskich. Pierwsi diakoni wyświęceni przez Apostołów stali się pomocnikami prezbiterów, których Chrystus postał, aby głosili Jego słowo.
Zasadniczym obowiązkiem diakonów w pierwotnym Kościele była służba Chrystusowi żyjącemu w biednych, chorych, cierpiących, potrzebujących pomocy. Obecnie Kościół zleca diakonom głoszenie Słowa Bożego, troskę o Eucharystię i dzieło chrześcijańskiego miłosierdzia. Na mocy święceń Diakonatu diakoni będą więc mogli przewodniczyć publicznej modlitwie Kościoła, udzielać w sposób uroczysty sakramentu Chrztu Świętego, prowadzić pogrzeby, błogosławić, głosić naukę Bożą poprzez homilie, kazania i katechezę. Jako słudzy Najświętszego Sakramentu, będą asystowali przy Mszy świętej, udzielali Komunii Świętej i zanosili wiatyk do chorych.
Kandydaci do diakonatu poprzez dar święceń wchodzą w szeregi duchowieństwa Kościoła. Jednakże święcenia diakonatu, to nie tylko przyjęcie urzędów i przywilejów, ale także ofiary, jaką młodzi kandydaci do kapłaństwa składają Bogu: zobowiązania do celibatu, czyli do bezżeństwa i doskonałej czystości, zobowiązania do posłuszeństwa władzy kościelnej oraz zobowiązania do modlitwy brewiarzowej.
—
Foto: Tarnowski Gość Niedzielny
IB / Tarnowski Gość Niedzielny
