W sobotę, 24 maja 2025 r. w Sanktuarium pw. Narodzenia NMP w Okulicach, dziesięciu alumnów V roku Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie przyjęło sakrament święceń w stopniu diakona. Mszy Świętej przewodniczył biskup diecezji Bouar w Republice Środkowoafrykańskiej Mirosław Gucwa, pochodzący z diecezji tarnowskiej. Natomiast w Górze Motycznej liturgii przewodniczy biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej biskup Stanisław Salaterski.
Galeria zdjęć – Okulice
Galeria zdjęć – Góra Motyczna
Spotkanie w sanktuarium – celebracja powołania
Biskup Mirosław Gucwa, w swojej homilii, swoją uwagę skierował na centrum uroczystości, w której to znajduje się Chrystus, Najwyższy Kapłan, który nieustannie powołuje ludzi do swojej służby w Kościele. To On od początku istnienia Kościoła wybierał tych, którzy przez włożenie rąk apostołów stawali się Jego sługami – głosicielami Ewangelii. Tego dnia to zaszczytne powołanie przyjęło dziesięciu alumnów. Idąc za głosem Chrystusa, pragną służyć Jemu i wspólnocie Kościoła najpierw jako diakoni, a później – jako kapłani.
Gromadzimy się dzisiaj w tym pięknym sanktuarium, aby wielbić Boga, by wielbić Chrystusa, najwyższego kapłana, który od samego początku istnienia kościoła powołuje ludzi do swojej służby. Gromadzimy się dzisiaj wokół naszych braci, jest ich dziesięciu, którzy idąc za głosem Chrystusowego powołania pragną służyć Jemu i Kościołowi jako diakoni, a później jako kapłani powiedział bp Mirosław Gucwa.
Wierność modlitwie – zobowiązanie diakonów
W chwili święceń diakonatu bardzo istotnym elementem, oprócz wręczenia Księgi Ewangelii, jest zobowiązanie do wierności liturgii godzin – modlitwie brewiarzowej. To nie jest tylko formalność, to deklaracja codziennego duchowego trwania. Kandydaci nie są pytani, czy będą codziennie uczestniczyć we Mszy Świętej, czy regularnie przystępować do spowiedzi, lecz czy będą wierni modlitwie Kościoła – brewiarzowi.
Odmawiając jutrznię, odmawiając godzinę mniejszą, odmawiając nieszpory, medytując liturgię czytań, właśnie łączymy się, modlimy się z całym Kościołem.
Nawet kiedy jesteśmy w buszu, kiedy jesteśmy sami w pokoju, kiedy otwieramy właśnie brewiarz, łączymy się z wszystkimi, którzy się modlą. I właśnie ta modlitwa nadaje siły, nadaje mocy do tego, aby trwać, i aby być rzeczywiście świadkiem Ewangelii, świadkiem Chrystusowej miłości, i aby rzeczywiście przez całe nasze życie jako diakon, jako kapłani służyć, tak jak Chrystus przyszedł, aby służyć, nie aby mu służono – podkreślił biskup diecezji Bouar.
Posługa diakonatu – służba w pełni miłości
Święcenia diakonatu to nie tylko symboliczny akt – to początek nowej drogi, która wymaga oddania, modlitwy, pracy i pokory. To wezwanie do głoszenia Ewangelii nie tylko słowem, lecz przede wszystkim czynem. Diakon jest znakiem obecności Chrystusa – sługi pośród wspólnoty. Jest mostem między ołtarzem a ulicą, między liturgią a codziennym życiem ludzi.
Niech wasze wspólne i wielkoduszne działanie będzie w ten sposób mostem łączącym ołtarz z ulicą, Eucharystię z codziennym życiem ludzi. Niech miłość będzie waszą najpiękniejszą liturgią, a liturgia waszą najpiękniejszą służbą. I we wszystkich tych miejscach, które wymieniłem, Ewangelia głoszona w sposób przekonywujący, potwierdzona czynem, posiada moc przemieniającą serca – życzył nowo wyświęconym diakonom, bp Mirosław Gucwa.
Jak wspomnieliśmy wcześniej uroczystości święceń diakonatu odbyły się również w parafii pw. Chrystusa Króla w Górze Motycznej. Sześciu alumnów piątego roku Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie przyjęło święcenia diakonatu. W homilii biskup Stanisław nawiązał do roli diakona jako sługi Ewangelii, podkreślając, że istotą diakonatu jest posługa w duchu pokory, wierności i bezinteresownej miłości wobec Boga i drugiego człowieka. Zachęcił nowo wyświęconych, by nie lękali się trudności, ale każdego dnia na nowo powierzali swoje życie Chrystusowi, który sam stał się sługą wszystkich.
—
foto: Diecezja tarnowska
Diecezja tarnowska