Klikowa / Zasadnicza próba dzielności koni rasy huculskiej / 23 kwietnia 2021 r.

W piątek 23 kwietnia 2021 w Klikowej zorganizowano Zasadniczą Próbę Dzielności Koni Rasy Huculskiej. To ważne wydarzenie dla wszystkich hodowców koni huculskich w regionie. Organizatorem był Małopolski Związek Hodowców Koni w Krakowie wraz z Fundacją Klikowska Ostoja Polskich Koni.

Do próby dzielności mogą przystąpić ogiery i klacze rasy huculskiej, spełniające warunki wpisu do Księgi Stadnej Koni Rasy Huculskiej. Minimalny wymagany wiek koni rasy huculskiej (ogierów i klaczy) przystępujących do zasadniczej polowej próby dzielności – ukończone 36 miesięcy życia i zaliczona z wynikiem pozytywnym polowa próba wstępna. Ogólny stan zdrowia oceniany jest przez lekarza weterynarii i on decyduje o dopuszczeniu konia do udziału w próbach.

Próba polowa zasadnicza może być przeprowadzana pod siodłem lub w zaprzęgu. W skład zasadniczej polowej próby wierzchowej wchodzą: ocena eksterieru i próba terenowa – ścieżka huculska, natomiast w skład zasadniczej polowej próby zaprzęgowej wchodzą: ocena eksterieru i alternatywna dla ścieżki huculskiej polowa próba zręczności powożenia z przeszkodami. Ocena eksterieru czyli tzw. ocena płytowa to ocena typu, budowy, ruchu i ogólnego wrażenia. Ścieżka huculska to sprawdzian umiejętności pokonywania naturalnych i sztucznych przeszkód terenowych, odwagi, zdolności, posłuszeństwa i treningu konia.

– W hodowli zależy nam na tym, by w kolejnych pokoleniach hodować konie typowe i pokrojowe.

– Obserwujemy wzrost ilości i jakości koni huculskich. Kiedyś przyszłość tej rasy rysowała się w czarnych kolorach. Obecnie koń huculski to nie tylko koń gospodarski i pociągowy, ale także koń rekreacyjny, spacerowy, po części sportowy, a także dobry towarzysz do wypraw górskich. Zrobiły się po prostu modne.

– O przyszłość tej rasy powinniśmy być spokojni – mówi sędzia Marek Gibała.

Hucuły – niewielkie, prymitywne konie górskie – są jedną z najstarszych polskich ras o skonsolidowanym genotypie. Wytworzone zostały na terenie Karpat Wschodnich tzw. Karpat Lesistych, w rejonie Huculszczyzny i Bukowiny, w górnym biegu Czeremoszu, Prutu, Putilli, Mołdawy, Suszawy i Tissy.

Hodowla na Huculszczyźnie prowadzona była zawsze bardzo prymitywnie. Konie przez większą część roku przebywały na połoninach i tylko w czasie dużych mrozów i śniegów chroniły się w szałasach górskich lub brano je do stajenek przy zagrodach. Bytowanie w surowych warunkach górskich, stale pod gołym niebem, ciągły ruch w terenach górzystych oraz dalekie marsze pod ciężkimi jukami – wszystko to hartowało konie przez całe pokolenia i wyrobiło w nich zdrowie, odporność, niewybredność i wielką żywotność.

W 1979 roku zadecydowano o konieczności utrzymania polskiego hucuła na zasadzie zachowania dorobku kultury narodowej, ochrony ginącego reliktu przyrody oraz zabezpieczenia wartościowych cech genetycznych właściwych tej rasie.

Protokoły / pliki pdf

plyta szczegolowa <==

sciezka szczegolowa <==

plyta ranking <==

sciezka ranking <==

wybor czempiona i wiceczempiona <==

wyniki ogolne <==

—

IB / Małopolski Związek Hodowców Koni w Krakowie

Fot. Maciej Mazur