W niedzielę 24 kwietnia 2022 roku zmarł prof. dr hab. Feliks Kiryk. Był wybitnym mediewistą, historykiem miast i regionalistą. W ciągu pięćdziesięciu lat działalności naukowej opublikował ponad 350 prac. Był inicjatorem redaktorem i współautorem kilkudziesięciu monografii miast Małopolski i innych regionów historycznych (m.in. Brzeska). Jego pionierskie badania nad urbanizacją Małopolski otworzyły nowy rozdział w historiografii polskiej, przybliżając jednocześnie miłośnikom historii przeszłość i dziedzictwo kulturowe bliższej ojczyzny.
Był współredaktorem monografii miasta „Brzesko. Dzieje miasta i regionu” (wydanej w 2006 r. ), oraz współautorem książki „Kościoły i parafie miasta Brzeska” (wydanej w 2004), a także autorem biogramów Melsztyńskich w Polskim Słowniku Biograficznym. Dzięki monografiom miast wiele środowisk lokalnych uzyskało wgląd we własną przeszłość, odkryło własną „małą ojczyznę”, a nauka otrzymała materiał do dalszych badań.
W październiku 2015 r. w Regionalnym Centrum Kulturalno-Bibliotecznym w Brzesku miał miejsce odczyt prof. dr. hab. Feliksa. Kiryka pt. „Początki dziejów Brzeska”. Tematem odczytu były początki historii miasta – od jego lokacji na surowym korzeniu przez Spycimira Leliwitę, poprzez dzieje możnowładczej rodziny Melsztyńskich – właścicieli Brzeska, aż do przejęcia miasta w początkach XVI w. przez rodzinę Czernych.
Książka „Brzesko: dzieje miasta i regionu / opracowanie zbiorowe pod red. Feliksa Kiryka i Jana Lacha” dostępna jest w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Brzesku oraz w większości filii biblioteki na terenie Gminy Brzesko.
Prof. dr hab. Feliks Kiryk – życiorys
Profesor Feliks Kiryk urodził się 24 września 1933 roku w Bukowsku koło Sanoka. Był badaczem średniowiecza polskiego i powszechnego, znawcą dziejów miast, historii szkolnictwa, wykładowcą, wybitnym uczonym, doktorem honoris causa uczelni polskich i zagranicznych. Nazywany był historykiem małych ojczyzn. Feliks Kiryk był autorem ponad 350 prac naukowych. Napisał także kilkanaście książek z dziejów między innymi Tarnowa, Limanowej, Kamieńca Podolskiego, Proszowic, Brzeska, Mielca, Starego i Nowego Sącza i Sandomierza. Współtworzył „Encyklopedię Krakowa” i „Słownik biograficzny historii Polski”. Zainicjował serię wydawniczą „Dzieje Narodu i Państwa Polskiego” oraz spisał wczesne dzieje Akademii Krakowskiej w publikacji „Nauk przemożnych perła” (1986), która ukazał się w ramach wyżej wymienionej serii. Zasiadał w komitecie redakcyjnym czasopisma „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”.
Za zasługi w służbie publicznej, twórczość naukową był wielokrotnie nagradzany: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (12 lipca 2002, za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1976), Odznaką „Zasłużony dla Sanoka” (2001); profesor honorowy Uniwersytetu w Kamieńcu Podolskim (2001), doktor honoris causa Uniwersytetu Rzeszowskiego (2007), doktor honoris causa Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki (1998); honorowy obywatel Sandomierza (2004), Bukowska (tytuł nadany w czasie obchodów 650-lecia Bukowska) i Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka (2010).
—
foto; brzesko.pl
UP Kraków / brzesko.pl / IB
